-
1 wierzch
m (G wierzchu) 1. (górna część) top- z wierzchu a. na wierzchu leżały gazety some newspapers were lying on top- z wierzchu a. na wierzchu zielony green on (the) top- zdjąć coś z wierzchu to take sth off the top- posyp cukrem po wierzchu sprinkle with sugar on top- wierzch tkaniny the face side of a fabric- na wierzch walizki włożyła ręcznik she put a towel on top when packing2. (zewnętrzna strona) outside- wierzch dłoni the back of the hand- walizka jest porysowana na wierzchu the case is scratched on the outside a. on the lid- włożyć coś na wierzch to put sth on top [sweter, marynarkę]- bluzka wyrzucona na wierzch (spodni) a blouse worn outside one’s trousers■ zostawić coś na wierzchu to not put sth away- oczy wyłażą mu na wierzch pot. his eyes nearly pop out of his head- moje/jego na wierzchu I’m/he’s right again- twoje na wierzchu OK, you win- koń pod wierzch a saddle horse, a hack- jechać wierzchem to ride on horseback* * *-u; -y; mbyć/leżeć na wierzchu — to be/lie on top
oczy mu wyszły na wierzch — pot his eyes popped out (pot)
* * *mi1. (= górna część) top; ( dłoni) back; ( ubrania) outside; ( obuwia) upper; oczy wychodzą komuś na wierzch pot. sb's eyes pop out; nosić koszulę na wierzch wear one's shirt over one's pants; prawda wyjdzie na wierzch the truth will out; jeździć wierzchem jeźdź. ride (on) horseback.2. (= wieko) lid.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wierzch
-
2 reiten
См. также в других словарях:
jeździć — komuś po głowie zob. głowa 23. Jeździć na kimś jak na łysej kobyle zob. kobyła. Jeździć wierzchem zob. wierzch 4 … Słownik frazeologiczny
jeździć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, jeżdżę, jeździ, jeźdź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się za pomocą naziemnego środka lokomocji lub zwierzęcia; podróżować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeździć pociągami,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jechać [jeździć i in.] wierzchem — {{/stl 13}}{{stl 33}} jechać na grzbiecie zwierzęcia (konia, osła, muła) :{{/stl 33}}{{stl 10}}Jechać wierzchem, a nie w karecie. Podróżować wierzchem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wierzch — m III, D. u; lm M. y 1. «górna lub zewnętrzna część, warstwa, powierzchnia czegoś, górny brzeg czegoś (w przeciwieństwie do dolnej lub wewnętrznej części, warstwy, powierzchni, dolnego brzegu)» Wierzch dłoni, stopy. Wierzch tkaniny, futra, buta.… … Słownik języka polskiego
wierzch — 1. Chodzić pod wierzchem «o zwierzęciu, które jest przeznaczone do jeżdżenia na nim»: Dorodny koń. Kiedyś nawet pod wierzchem chodził. W. Myśliwski, Sad. 2. Coś wyszło, wypłynęło itp. na wierzch «coś stało się jawne»: (...) prawda, kiedy wychodzi … Słownik frazeologiczny
konno — «na koniu, wierzchem» Jechać (jeździć) konno … Słownik języka polskiego
konno — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} na koniu; wierzchem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeździć konno. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wierzch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. wierzchu {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zewnętrzna warstwa, powierzchnia czegoś, górna część, górny brzeg czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wierzch płaszcza, kołdry, kożucha.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
